در اسلام همان طور که برای صاحبان عزا و بازماندگان میت مخصوصا برای صاحبان عزایی که اموات آنها در راه خدا شهید شدهاند اجر و پاداش زیادی میباشد، برای کسانی هم که در غم و اندوه صاحبان عزا، شرکت میکنند و خود را شریک در غم و اندوه آنها میدانند مثلا در تشییع جنازهی میت مسلمانی، شرکت میکنند یا در نماز میت یا در به خاک سپردن بدن شهید شرکت میکنند یا در مجلس ترحیم حضور به هم میرسانند و به صاحبان مصیبت، سر سلامتی و تسلیت میگویند برای آنها نیز ثواب و پاداش زیادی میباشد.
این عمل خداپسندانه و بشر دوستانه، صرف نظر از دیدگاه عقل و وجدان که مشارکت در این کارها را عقل و وجدان آدمی میستاید، قرآن و اسلام هم مؤمنین را به مشارکت در این کارها سفارش نموده است حتی شخص پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله چنین بود که هر وقت یکی از مسلمین از دنیا میرفت حتی المقدور به تشییع جنازه او شرکت میکرد، جنازه را به دوش میگرفت، نماز میت بر او میخواند و به بازماندگان میت تسلیت میگفت چنان چه در مرگ سعد بن معاذ چنین بود، وقتی خبر فوت سعد بن معاذ به پیغمبر اکرم رسید، پیغمبر اکرم با اصحاب به خانهی سعد تشریف بردند، دستور دادند بدن سعد را غسل و حنوط و کفن کردند، بعد جنازهی سعد را تشییع کردند به طوری که گاهی طرف چپ جنازه را میگرفت و گاهی طرف راست جنازه را تا این که جنازه را وارد قبر نمودند، پیغمبر داخل قبر شد، بدن سعد را به خاک سپرد و سپس سنگ لحد را روی قبر گذاشت، و اطراف قبر را محکم با سنگ و خشت بست [۱] .
همچنین وقتی که جعفر بن ابیطالب برادر امیرالمؤمنین علی علیهالسلام در جنگ موته شهید شد و خبر شهادت جعفر به پیامبر اکرم رسید.
عبدالله بن جعفر میگوید:
وقتی که خبر شهادت پدرم به پیغمبر اکرم رسید، پیغمبر برای همدردی و تسلیت به خانهی ما آمد، من خود را از گریه نگه میداشتم، پیغمبر به من نگاه کرد، دست مبارکش را بر سر من و برادرم میکشید در حالی که اشکهای چشمش بر محاسنش جاری بود دست به دعا برداشت و برای پدرم و فرزندانش دعا کرد، گفت: اللهم ان جعفرا قد قدم الیک الی احسن فاخلفه فی ذریته باحسن ما خلفت احدا من عبادک فی ذریته [۲] .
بعد رو به مادرم کرد فرمود: ای اسماء آیا ترا بشارت ندهم؟ مادرم عرض کرد چرا یا رسولالله.
پیغمبر فرمود: خدا به جعفر دو بالی عطا کرد که با آن دو بال در بهشت پرواز میکند، مادرم گفت یا رسولالله این مقامی را که خدا به جعفر داده است به مردم بگویید عبدالله میگوید: پیغمبر دستم را گرفت در حالی که با دست دیگرش بر روی سرم میکشید وارد مسجد شد، بالای منبر رفت مرا پله پایین منبر نشانید اندوه و ماتم او را فرا گرفته بود فرمود: چقدر انسان در مرگ برادر و عمو زادهاش ناراحت میشود ای مردم بدانید، جعفر شهید شد [۳] .
خداوند دو بال به او عنایت کرد که با آن دو بال در بهشت پرواز میکند. سپس از منبر پایین آمد و داخل منزل خود شد. مرا با خود به منزل برد دستور داد غذا درست کردند و کسی را فرستاد عقب برادرم او را آوردند پیغمبر با ما غذا خورد سه شبانه روز ما را پیش خود نگه داشت آن گاه ما را به خانهمان برگردانید [۴] .
روایات
دربارهی ثواب و پاداش تسلیت به مصیبتزدگان و صاحبان عزا، روایات زیادی از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهمالسلام وارد شده که ما بعضی از آنها را در این جا میآوریم:
۱٫ عن جابر بن عبدالله انصاری قال قال رسولالله صلی الله علیه و آله: من عزی مصابا کان له مثل اجره من غیر ان ینقصه شیئا و من کفن مسلما کساه الله من سندس و استبرق و حریر و من حفر قبر المسلم بنی له بیتا فی الجنه و من انظر معسرا اظله یوم لا ظل الا ظله [۵] .
جابر بن عبدالله انصاری از پیغمبر اکرم روایت میکند که پیغمبر فرمود: هر کس صاحب عزایی را تسلیت گوید، خداوند متعال مثل ثواب و پاداشی که به صاحب عزا میدهد به او هم عطا میکند، بدون این که از ثواب و پاداش صاحب عزا چیزی کاسته شود و کسی که مسلمانی را کفن کند خداوند او را از لباسهای حریر و استبرق و سندس میپوشاند و کسی که قبری را برای دفن مسلمانی بکند خداوند خانهای در بهشت برای او میسازد و هر کس گرفتاری را مهلت دهد خداوند او را در سایه رحمت خویش جای دهد روزی که نیست سایهای مگر سایه رحمت او.
۲٫ روی ان داود علیهالسلام قال الهی ما جزاء من یعزی الحزین و المصاب ابتغاء مرضاتک قال جزأوه ان اکسوه رداء اردیه الأیمان استره من النار و ادخله به الجنه قال یا الهی فما جزاء من شیع الجنائز ابتغاء مرضاتک قال جزاؤه ان تشیعه الملائکه یوم یموت الی قبره و ان اصلی روحه علی الارواح [۶] .
از داود پیغمبر روایت شده که در مناجاتش با خدای خویش چنین گفت: پروردگارا چه خواهد بود پاداش و ثواب کسی که برای رضا تو تسلیت گوید شخص غمگین و مصیبت زدهای را، خطاب رسید پاداشش این است که بپوشانم او را به رداء و لباسی از لباسهای امن و امان و حفظ کنم او را از آتش و داخل کنم او را در بهشت.
حضرت داود عرض کرد: پروردگارا چه خواهد بود پاداش کسی که برای خاطر تو تشییع کند جنازههای مؤمنین را؟ خطاب رسید که پاداشش آن است روزی که بمیرد، ملائکه او را تشییع کنند تا کنار قبرش و داخل میکنم روحش را در زمرهی ارواح پاکان.
۳٫ روی ان موسی علیهالسلام سئل ما لعائد المریض من الأجر قال ابعث له عند موته الملائکه یشیعونه الی قبره و یونسونه الی المحشر قال یا رب فما لمعزی الثکلی من الأجر قال اظله تحت ظلی ای ظل العرش یوم لا ظل الا ظلی [۷] .
از حضرت موسی بن عمران چنین روایت شده، که حضرت موسی سؤال کرد از خدای خویش، پروردگارا چه اجر و پاداشی است برای عیادت کنندهی مریض، خطاب رسید هنگامی که بمیرد مبعوث میکنم ملائکه را که جنازهاش را تشییع کنند تا لب قبرش.
موسی عرض کرد پروردگارا چه خواهد بود، اجر و پاداش کسی که تسلیت گوید مادر داغدیدهای را؟ خطاب رسید که جای دهم تسلیت دهنده را در سایهی رحمتم روزی که نیست سایهای مگر سایهی رحمت من.
پی نوشته ها :
[۱] بحارالانوار، ج ۶، ص ۲۲۰٫ [۲] اعلام الوری، ص ۱۱۱٫ [۳] ان جعفرا قد استشهد و جعل له جناحان یطیر بهما فی الجنه – اعلام الوری، ص ۱۱۱٫ [۴] اعلام الوری، ص ۱۱۱٫ [۵] مسکن الفؤاد – شهید ثانی، ص ۱۱۵٫ [۶] مسکن الفؤاد: شهید ثانی، ص ۱۱۶٫ [۷] مسکن الفؤاد، ص ۱۱۶٫