شهدای اقلید پایگاه جامع معرفی شهدای شهرستان اقلید
ازادگان ایرانی در اسارت غالباازابتدای ماه شعبان روزه می گرفتند.
بنابراین قرار شدکه با دادن نگهبانی روزه بگیریم( یعنی دشمن متوجه نشود).
ناگفته نماند دربیشتر ماههای سال به جهت دادن جیره غذایی کم وتنبیه های مکرر بعثی ها ازادگان ایرانی این رویه رادرپیش داشتند. البته پیشنهادخیلی ازدوستان طلبه دربندهابود.
خصوصاحاج اقا ابوترابی،که یکی ازروحانیها نقل میکرد: زمانیکه در استخبارات بغدادبودیم،افسرعراقی امد جلو وگفت: ببین غذا به شمامیدیم وباحالت منت گذاشتن میخواست ماراتحقیرکند.
که ازان زمان ببعدحاجی پیغام دادن بواسطه اینکه هم صواب بیشتری ببریم وهم مشکل خاصی برای دیگرعزیزان پیش نیاید(هدف عراقیهادرمرحله اول این بودکه جاسوسان نفوذی ازمیان خوداسرادرست کنند).
ماه رمضان شد بامداد ازخواب بیدارشدیم وچراغ علاالدین را روشن کردیم و بنوبت غذایمان راگرم می ککردیم.
نفراول غذاراگرم کردنفردوم که اومد غذایش را گرم کند ، سربازعراقی بنام جمعه رسید، کلیدزندان را ازجیبش دراورد و درب اسایشگاه رابازکرد ، خیلی سریع و باغضب چراغ علاالدین را بلندکرد و به طرف ازادگانی که خواب بودند پرتاب کرد و کلی فحش وناسز را نثارهمه کردورفت،یکی هم از پتوها اتیش گرفته بود.
و روزبعدکه امدیم روزه بگیریم بصورت درازکش بایدسحری را میل میکردیم تا نکند سروکله بعثی دوباره پیداشه و متوجه سحری خودن ما شود.
خلاصه کنم من باگروه غذایی بچه های دزفول بودم و یک پیشنهاد دادم به بچه ها و گفتم! از امروز به ببعد بایدمثل، حضوردر شب ها عملیات به روش سینه خیز سحری را بخوریم .
راوی ازاده عزیز فرهاد زاده از شهرستان دارالمونین شوشتر .
الهم صلی علی محمد و ال محمد
