یک جانباز اقلیدی از بیتوجهیهای مسئولان نسبت به جانبازان انتقاد کرد و گفت: همه میگویند که تمامی ثروت ایران اسلامی برای جانباران و ایثارگران است اما ما حتی پولی در بساط نداریم که یک شغل آزاد برای فرزندانمان ایجاد کنیم.
در زمان جنگ تحمیلی عدهای جان و مال و زندگی خود را گذاشتند و به سوی جبهههای حق علیه باطل رفتند واز این دیار محافظت کردند.
از آن عده مردان بی ادعا، عدهای ماندند وعدهای هم پرپرشدند. آنان که رفتند به خدا پیوستند و آنان که ماندند جای پرپر شدهها را پر کردند، اما دراین میان اینان که به جای آن لالهها هستند چه نقشی در این مملکت و میهن دارند؟ آیا مسئولان اینها را به یاد دارند؟ اینان چگونه و در چه حالی هستند ؟اصلاً چه کی هستند؟ و هزار سئوال دیگر و دلی پر…
اما در این میان ، یکی از جانبازان دوران دفاع مقدس کمی برای ما درد دل میکند و میگوید: در جنگ رزمندگان بی ریا و خاکی از مرز و بوم خود دفاع و جهاد کردند، ما هم جزو آنان بودیم. عدهای از دوستانمان رفتند و ما ماندیم در این دنیا.
وی ادامه داد: همه میگویند که تمامی سهامها و مال و ثروت ایران اسلامی برای جانباران وایثارگران است اما ما حتی پولی در بساط نداریم که یک شغل آزاد برای فرزندانمان ایجاد کنیم.
این جانباز ۵۵ درصد دوران دفاع مقدس با اشاره به بی توجهی مسئولان نسبت به امورات جانبازان گفت: داروهایی که ما استفاده میکنیم بسیار گران است اما باید بهصورت شخصی این داروها را تهیه کنیم؛ کپسول اکسیژنی که هر دو روز باید پر شود را باید با مشکلات فراوان پر و استفاده کنیم و وقتی هم به مسئولان و یا بنیاد شهید مراجعه میکنیم هر روزی بهانه جدیدی میآورند به طوری که اکنون احساس میکنیم تبدیل به خاری در چشمان مسئولان شدهایم.
وی، همچنین از عدم توجه مسئولان بنیاد جانبازان نسبت به تأمین هزینهها و مسکن جانبازان انتقاد کرد و گفت: در مقابل درخواست وام ما جهت خرید حتی یک منزل کوچک که بتوانیم از منزل اجارهای رهایی یابیم، هزاران سنگ در پیش ما مینهند تا شاید این وام تأیید شود.
انتقاد دیگر این جانباز دوران دفاع مقدس از بیتوجهی مسئولان نسبت به وی است و ادامه میدهد: من در شهر کوچکی مانند اقلید زندگی میکنم اما با وجود این قریب ۱۰ سال است که هیچ مسئولی حتی از بنیاد شهید و امور ایثارگران و یا سایر مسئولان دیگر گاهی به ما سر نزدهاند و حتی نمیدانند ما کجا زندگی میکنیم.
وی خاطرنشان کرد: در ادارات و نهادهای دولتی و یا خصوصی وقتی که وارد میشویم، هیچ احساسی نسبت به جانبازان وجود ندارد و حتی اگر متوجه شوند که ایثارگر هستیم تا حدود قصد انجام ندادن امورات ما را دارند زیرا میگویند تمام ثروت این مملکت برای شماست!
وی در پایان سخنان خود از مسئولان خواست که با وجود بیتوجهیها نسبت به جانبازان و ایثارگران یک یاد کوچک هم از آنان کنند تا دل این عزیزان گرم باشد که هنوز از یادها نرفتهاند.
از آن عده مردان بی ادعا، عدهای ماندند وعدهای هم پرپرشدند. آنان که رفتند به خدا پیوستند و آنان که ماندند جای پرپر شدهها را پر کردند، اما دراین میان اینان که به جای آن لالهها هستند چه نقشی در این مملکت و میهن دارند؟ آیا مسئولان اینها را به یاد دارند؟ اینان چگونه و در چه حالی هستند ؟اصلاً چه کی هستند؟ و هزار سئوال دیگر و دلی پر…
اما در این میان ، یکی از جانبازان دوران دفاع مقدس کمی برای ما درد دل میکند و میگوید: در جنگ رزمندگان بی ریا و خاکی از مرز و بوم خود دفاع و جهاد کردند، ما هم جزو آنان بودیم. عدهای از دوستانمان رفتند و ما ماندیم در این دنیا.
وی ادامه داد: همه میگویند که تمامی سهامها و مال و ثروت ایران اسلامی برای جانباران وایثارگران است اما ما حتی پولی در بساط نداریم که یک شغل آزاد برای فرزندانمان ایجاد کنیم.
این جانباز ۵۵ درصد دوران دفاع مقدس با اشاره به بی توجهی مسئولان نسبت به امورات جانبازان گفت: داروهایی که ما استفاده میکنیم بسیار گران است اما باید بهصورت شخصی این داروها را تهیه کنیم؛ کپسول اکسیژنی که هر دو روز باید پر شود را باید با مشکلات فراوان پر و استفاده کنیم و وقتی هم به مسئولان و یا بنیاد شهید مراجعه میکنیم هر روزی بهانه جدیدی میآورند به طوری که اکنون احساس میکنیم تبدیل به خاری در چشمان مسئولان شدهایم.
وی، همچنین از عدم توجه مسئولان بنیاد جانبازان نسبت به تأمین هزینهها و مسکن جانبازان انتقاد کرد و گفت: در مقابل درخواست وام ما جهت خرید حتی یک منزل کوچک که بتوانیم از منزل اجارهای رهایی یابیم، هزاران سنگ در پیش ما مینهند تا شاید این وام تأیید شود.
انتقاد دیگر این جانباز دوران دفاع مقدس از بیتوجهی مسئولان نسبت به وی است و ادامه میدهد: من در شهر کوچکی مانند اقلید زندگی میکنم اما با وجود این قریب ۱۰ سال است که هیچ مسئولی حتی از بنیاد شهید و امور ایثارگران و یا سایر مسئولان دیگر گاهی به ما سر نزدهاند و حتی نمیدانند ما کجا زندگی میکنیم.
وی خاطرنشان کرد: در ادارات و نهادهای دولتی و یا خصوصی وقتی که وارد میشویم، هیچ احساسی نسبت به جانبازان وجود ندارد و حتی اگر متوجه شوند که ایثارگر هستیم تا حدود قصد انجام ندادن امورات ما را دارند زیرا میگویند تمام ثروت این مملکت برای شماست!
وی در پایان سخنان خود از مسئولان خواست که با وجود بیتوجهیها نسبت به جانبازان و ایثارگران یک یاد کوچک هم از آنان کنند تا دل این عزیزان گرم باشد که هنوز از یادها نرفتهاند.
دلم پردرده هم رزم من فقط نام باشکوهی داریم جانباز زمآنی که باماکاردارنددرروزهای خاص درصف اول قرارمیدهندمارو کارشان تمام شد فراموشمان می کنند درحال حاضر بایددوچیزداشته باشی تن سالم پول حالا تصورکنیدیکی هردوی اینها را نداره چی میگذره بهش فقط شعارخیلی دادفریادزدم کسی به دادم نرسید صدایمان به جایی نمیرسددرحقم ظلم و ستم شده کسی گوش نمیده پای مصنوعی و ترکشهایی دربدن بابدبختی بیچارگی بایدزندگی کنم چه رسمی هستش دارین شمامسولان جانبازان رهبران نهضتند شهیدان زنده اند پس چراسالها ازبی عدالتی هامیگویم کسی جوابی نمیدهد بهزیستی کمیته امداد برای زیرمجموعه هاشون خونه رایگان درست میکنه حالا بنیادچی یه وام مسکن میدهدتاقرون اخررامیگیره بااون پول چندمترزمین میتونی بخری فقط نام باشکوهی داریم جانباز ای کاش بدنیا نمی امدم ای کاش شهیدمیشدم نه جانباز ای کاش اذدواج نمیکردم اونهارو اسیرکردم گناه ما چیست داغونم داغونم داغون یکی پیدانمیشه علی وارکمکمان کند انسانهای بزرگ کجایند اون مشتی هاخاکی ها امکانات اولیه ندارم سرم خونه ماشین فرزندانم میگن پدر کی ماراازاین قوطی کبریت میبری کی خونه می خری کی ماشین میگیری موندم بریدم دیگه مردم هم خیال میکنن دوردورجانبازاست افسوس افسوس دلمان به رهبری خوش بودبارهانامه دادم به حضرت اقاخامنه ای اماجوابی نیامد ازرهبرمان تقاضای کمک کردم وازرهبرم تقاضاکردم خودشان بیت رهبری کمکم کندنه بنیادشهیدچون کاری نمیکندبنیادمتقاضی زیادبودجه شایدکم باشه برای ما اصلانامه منو به رهبرندادن چون رهبر ما جواب بچه های فلسطین لبنان رامیدهدجواب مرا هم میدادمیدانم نامه های من به دستش نرسیدرهبرم سلامت باشند همه خوابندمن ازدردعفونت بیدار خدا چراادمهاتقلبی شده اندفقط جلوی تریبون دم ازمعرفت میزنندکجاست ان منش ان عشق به مردم دلم پردرده خون خون خدایا کمکم کن بخاطر خدا من هم دوست دارم زنوبچه هام راخوشحال کنم اماهرکاری میکنم نمیشود به هردری میزنم نمیشه بخوای زمین فقط بگیری چهارصد پانصدمیلیون میخوادفقط زمین چه برسد به خونه وام مسکن مگه چقدر ه چی میشه بریدم دیگه